ΚΑΜΕΛΙΑ

Η καμέλια είναι ένας εντυπωσιακός ανθοφόρος καλλωπιστικός θάμνος που ξεχωρίζει για το γυαλιστερό φύλλωμά της και τα πανέμορφα μονά ή διπλά λουλούδια της σε λευκό, ροζέ και κόκκινο χρώμα.

Επιλέγοντας την κατάλληλη θέση στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας και ακολουθώντας μερικές απλές συμβουλές μπορούμε να χαρούμε τις καμέλιες που πάντα ονειρευόμασταν, γεμάτες λουλούδια και χρώμα.

Φυτό μοναδικής καλλωπιστικής αξίας, δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Αλέξανδρος Δουμάς συνέδεσε την ηρωίδα του με την καμέλια, στο περίφημο μυθιστόρημα «Η κυρία με τις καμέλιες».

Οι περισσότερες ποικιλίες της προέρχονται από την ιαπωνική καμέλια, φθάνουν σε ύψος 2 – 3 μέτρα και ανθίζουν από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι τα μέσα Μαΐου.

Έχει τη φήμη της «ευαίσθητης» και πολλοί από εμάς έχουμε συναντήσει δυσκολίες στην περιποίηση της.

Επιλέγουμε μια θέση σχετικά σκιερή και δροσερή προστατευμένη από τους δυνατούς ανέμους.

Υποφέρει στα ζεστά και ξηρά κλίματα, καθώς και όταν βρίσκεται σε άμεση έκθεση με τον ήλιο.

Ειδικά ο πρωινός έντονος ήλιος σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία μετά την παγωνιά της νύχτας προκαλεί σημαντική πτώση των λουλουδιών της (ανθόρροια).

Για να την φυτέψουμε σε γλάστρα, φροντίζουμε να της εξασφαλίσουμε καλή αποστράγγιση, καθώς η καμέλια δεν αντέχει την υπερβολική υγρασία.

Χρησιμοποιούμε γλάστρα διαμέτρου τουλάχιστον 30 εκατοστών, με τρύπες στη βάση για να στραγγίζει το νερό, και τη γεμίζουμε με ειδικό φυτόχωμα για οξύφυλλα φυτά αναμεμιγμένο με κομπόστ σε αναλογία 2:1.

Διατηρούμε σχετικά υγρό το χώμα της με συχνό πότισμα, καθώς οι λεπτές επιφανειακές ρίζες της καταπονούνται όταν ξεραίνεται το εδαφικό υπόστρωμα.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες όπου η καμέλια έχει περισσότερες ανάγκες σε νερό.

Σχετικά με τη λίπανση της προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας για οξύφυλλα φυτά κατά τη περίοδο της άνθισης ανά 20 μέρες.

Την υπόλοιπη περίοδο του χρόνου, η προσθήκη λιπάσματος κάθε δύο μήνες είναι αρκετή, καθώς η καμέλια δεν αντιδρά θετικά στις έντονες λιπάνσεις.

Το κλάδεμα της γίνεται την περίοδο της άνοιξης, μετά το τέλος της ανθοφορίας και πριν την εμφάνιση των νέων μπουμπουκιών.

Κατά το κλάδεμα, αφαιρούμε βλαστούς που προεξέχουν και φεύγουν ψηλά, καθώς επίσης εσωτερικά κλαδιά που αλληλοτέμνονται για να πετύχουμε καλύτερο αερισμό και φωτισμό της κόμης.

Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε την διατήρηση του σχήματος, καλύτερη ανάπτυξη και πλουσιότερη ανθοφορία.

Μετά το κλάδεμα, καλό είναι να ψεκάζουμε με χαλκούχο διάλυμα για την αποφυγή ανάπτυξης μυκητολογικών και βακτηριακών ασθενειών.

Ένα πολύ συχνό πρόβλημα είναι η πτώση των μπουμπουκιών πριν σχηματιστούν πλήρως τα λουλούδια και ανθίσουν.

Αυτό παρατηρείται ακόμη εντονότερο στις λευκές ποικιλίες και μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια όπως έλλειψη νερού ή υπερβολικό πότισμα, απουσία λίπανσης κατά την περίοδο της ανθοφορίας, κακή αποστράγγιση της γλάστρας, ανάγκη μεταφύτευσης σε μεγαλύτερη γλάστρα, δυνατός αέρας, ψυχρός ή θερμός ακόμα και απότομες μεταβολές θερμοκρασίας μεταξύ μέρας και νύχτας.

Αν μας ρίχνει τα λουλούδια της πριν την άνθιση, ελέγχουμε ότι την έχουμε τοποθετήσει σε κατάλληλη θέση, φροντίζουμε το χώμα και η γλάστρα να μην κρατάνε νερό, ελέγχουμε τα ποτίσματά μας και προσθέτουμε λίπασμα την εποχή που ανθίζει.

Τέλος, εάν τα φύλλα της γίνονται καφέ στις άκρες, αυτό οφείλεται στο υπερβολικό πότισμα ή στην έλλειψη του θρεπτικού στοιχείου του καλίου.

Για να αντιμετωπίσουμε, λοιπόν, το καφέτιασμα στα φύλλα, φροντίζουμε να ποτίζουμε αφού έχει στεγνώσει το χώμα της και την περίοδο της άνοιξης προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας κάθε 2 εβδομάδες.

Διατίθεται σε γλάστρα των 2 λίτρων.