ΙΒΙΣΚΟΣ

Αειθαλής θάμνος ή μικρό καλλωπιστικό δέντρο, ο ιβίσκος εντυπωσιάζει με τα υπέροχα μεγάλα άνθη, λευκού, μωβ, κόκκινου, πορτοκαλί και ροζ χρώματος που ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τα χαρακτηριστικά τριγωνικά οδοντωτά φύλλα του.

Το πιο γνωστό είδος ιβίσκου είναι ο συριακός που ανθίζει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο και τα πολυάριθμα λουλούδια του διατηρούνται μόνο για 1 – 2 μέρες.

Αγαπημένο φυτό για τους κηποτέχνες, χρησιμοποιείται για φυτεύσεις στον κήπο λόγω της πλούσιας ανθοφορίας του ενώ μπορεί να φυτευτεί και σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα.

Αγαπάει τα ηλιόλουστα μέρη και ευδοκιμεί σε θέσεις προφυλαγμένες από ρεύματα αέρα, ειδικά από βοριάδες.

Σε ηλιοφανείς θέσεις έχει πλουσιότερη ανθοφορία ενώ σε ημισκιερές θέσεις, η εμφάνιση λουλουδιών είναι περιορισμένη.

Είναι αρκετά ευαίσθητος στις χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς χάνει το φύλλωμα του και παγώνει όταν πέφτει η θερμοκρασία στο μηδέν.

Αν προσπαθήσουμε να τον έχουμε για πολλές μέρες σε εσωτερικό χώρο, θα χάσει το έντονο πράσινο του φυλλώματος ενώ παράλληλα θα έχουμε και πτώση των φύλλων του.

Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος φύτευσης, αρκεί να μην είναι πολύ αμμώδες.

Αν φυτευτεί σε γλάστρα ή ζαρντινιέρα, παρουσιάζει καλή ανάπτυξη και ανθοφορία χρησιμοποιώντας φυτόχωμα γενικής χρήσης εμπλουτισμένο με θρεπτικά συστατικά.

Χρειάζεται συχνό πότισμα, ιδιαίτερα κατά την θερμή περίοδο του καλοκαιριού.

Αν είναι φυτεμένος σε γλάστρα, θα χρειαστεί καθημερινό πότισμα τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, εφόσον εξασφαλίζεται καλή αποστράγγιση.

Σε περίπτωση που το πότισμά του είναι ανεπαρκές, θα κιτρινίσουν τα φύλλα του ή θα αρχίζουν να πέφτουν.

Για να εξασφαλίσουμε ζωηρή ανάπτυξη και πλούσια ανθοφορία, χρησιμοποιούμε πλήρες υδατοδιαλυτό λίπασμα, μια φορά το μήνα, από τον Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο αν τον έχουμε φυτέψει στον κήπο και 2 φορές το μήνα αν τον έχουμε φυτέψει σε γλάστρα.

Χρειάζεται κλάδεμα κάθε χρόνο, νωρίς την άνοιξη για να διαμορφώσουμε το σχήμα του.

Μπορεί να διατηρηθεί σε σχήμα θάμνου, συντέμνοντας τους βλαστούς που αναπτύσσονται στο μισό μήκος.

Βέβαια, μπορούμε να διαμορφώσουμε τον ιβίσκο και σε σχήμα μικρού δέντρου, αν αφαιρέσουμε τους χαμηλούς βλαστούς, κρατήσουμε έναν κεντρικό κορμό και τέσσερις βραχίονες που θα τους συντμήσουμε ομοιόμορφα στην κορυφή.